Daans toddler room

English below

Daans babykamer werd al voor zijn eerste jaar enigszins ontmanteld toen er snel een nieuwe baby bleek te komen. Provisorisch maakte ik er een dreumeskamertje van, dat meteen een soort opslag bleek van overgebleven meubelen. Een Billy boekenkast met een stuk eruit, een veel te grote logeerstoel, dat soort dingen. Door het schuiven van de meubelen hingen een mobile en oud medicijnkastje een beetje gek in de ruimte.

Kortom, die jongen verdiende een mooie peuterkamer toen hij drie werd. Nu is hij inmiddels bijna drieeneenhalf, je begrijpt, het duurde even tot de puntjes op de i stonden. Maar de kamer is zo goed als af. En aangezien het vast niet meer af gaat worden dan dit –elke keer als ik iets leuk neerzet wordt het snel verplaatst- is het tijd voor een paar foto’s….

English

Daans nursery was kind of dismantled even before his first birthday when we found out we were expecting a new baby. Provisionally I turned it into some kind of toddler room, which soon doubled as a storage for left-over furniture. A partly broken Billy bookcase, a way too big loungechair, and the like. After moving some stuff, a mobile and smal cabinet where hanging at strange spots in the room.

Shortly said, the boy deserved to get a nice toddler room for his third birthday.  He is almost three-and-a-half now, it took a while to dot the i’s and cross the t’s, but now it’s time to reveal some photo’s.

Zie de maan schijnt door de bomen - Mies van Hout (Gastblog)

Doen alle kinderen dat? Het hele jaar door sinterklaasliedjes zingen? Hier lijkt het wel of sint nooit het land verlaat. Zelfs in april zoeken we nog naar de piet die z’n mutsje kwijt is in het sinterklaasboek van Charlotte Dematons, en ook in juli zingen we ‘dag sinterklaasje’ mee met Aadje Piraatje. En blijkbaar denken de kinderen daarna niet: ‘Hé, die man vertrekt ook weer’. Maar goed, zo erg vind ik dat niet, want ik ben zelf ook groot sinterklaasfan en die boeken zijn ook geweldig. De minder leuke sinterklaasboeken verstop ik echt wel na vijf december.
Lees verder op het blog van Kleine Sam.

English: This is the first paragraph of a guestblog I wrote for Kleine Sam, you can find the whole post here. It is in Dutch.

Gastbloggen voor Kleine Sam

Oma Stroe verzon iets slims. Ze neemt graag iets leuks mee voor Daan (3) en Bente (2), maar wil ze ook niet te veel verwennen. Of voelt haarfijn aan dat wij dat niet willen. Hoe dan ook, ze bedacht dat juist dàt wat je niet zelf in de kast hebt liggen, misschien wel het allerleukste is. Toch? Of spelen jullie kinderen nooit veel beter met het speelgoed van andere kindjes? Juist.

Zo begon mijn eerste gastblogpost voor kinderwebwinkel Kleine Sam, over het prentenboek Feest! van Arnoud Wierstra. Hier kun je het hele bericht lezen. En tijdens het schrijven wist ik het weer, er is echt niks leukers dan schrijven over mooie kinderboeken. Gelukkig vroeg Lisette mij om vanaf nu elke maand een gastblogje te schrijven over een kinderboek uit de collectie van Kleine Sam, en natuurlijk zei ik "ja!".

English: I love writing about children's books, so I am very happy Lisette from kidswebshop Kleine Sam asked me to write a monthly blog about the books in her collection. Of course I said yes. The posts will be only in English though, and mostly about Dutch books.

Eindhoven part two: PHE

English below
Eerlijk gezegd ben ik niet Piet Hein Eeks grootste fan. Maar toch moest ik naar zijn stek in Eindhoven. Gewoon omdat ik er zo veel goeds over gehoord had. En gelukkig maar, want het was de moeite waard. We dwaalden gewoon een beetje door het pand en kwamen de mooiste dingen tegen. Misschien genoot ik nog wel het meeste van het uitzicht op de werkplaatsen. Dat vind ik er toch altijd heerlijk uitzien, van die plekken waar dingen gemáákt worden. Echt vakmanschap enzo, geen enge Chinese fabriek dan hè. En toen we alles gezien hadden, alles in de winkel aangeraakt en een heerlijk taartje gegeten, toen gingen we nog even de stad in, waar we ons weer verbaasde over de fijne sfeer, op de Grote of Kleine Berg ofzo . Wel aparte straatnamen daar. En nog maar een koffietje dronken bij Sissy Boy. We hadden ten slotte wat te vieren. Uiteindelijk aten we heerlijk bij Het Ketelhuis op Strijp. En toen viel ik wel een beetje om, maar wat een fijne dag was het!

 

 

 

 

 

English
I am not Piet Hein Eeks biggest fan to be quite honest. But I had to visit his concept store anyway. Just because I had heard so many good things about it. And I wasn't disappointed, it really was worth a visit. We just wandered trough the big building and saw amazing things. I really enjoyed the view on the working floor. I love looking at places where things are made. I mean, places of real craftsmanship, not some scary Chinese factories of course. . And when we finally had seen everything, touched everything in the shop and ate some cake, we went to the city centre. Again we were surprised by the nice atmosphere in streets like Gote Berg or Kleine Berg or whatever they were called. And we had another coffee, at Sissy Boy. Just because we had something to celebrate. And then we went back to Strijp, where we had a nice dinner at Het Ketelhuis. It was a lovely day.

Eindhoven Strijp-S

English below

Of het een voor- of nadeel is weet ik niet, maar al dat geblog, gepin en ge-Instagram heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik altijd 'inspiratie' heb. Vraagt iemand wat ik voor mijn verjaardag wil? Nou, doe mij maar...Heb ik een cadeautje nodig? Leuk, ik weet nog wel wat! Een traktatie- of knutselidee nodig? Kies maar! Dus toen manlief en ik een dagje weg wilden om onze trouwdag te vieren, wist ik nog wel een paar leuke steden waar we naartoe konden. Het werd Eindhoven, waar we Strijp-S, Piet Hein Eek en een klein stukje centrum bezochten. Ik kreeg wat goede tips van Marieke en Ankie en we hadden een superleuke dag.

Ik hou van steden met een beetje een ruwe kant, een rafelrandje, niet alles te opgepoetst. Een beetje het tegenovergestelde van Delft eigenlijk, waar ik woon. Rotterdam is zo'n stad, en Eindhoven dus ook. Met één verschil, de mensen die we tegenkwamen waren allemaal superrelax en gezellig. Zouden de vooroordelen over het zuiden dan toch waar zijn? Hoe dan ook, een dagje Eindhoven is zeker aan te raden. Op Strijp-S zijn veel leuke winkeltjes en fijne horeca, en het is er erg fotogeniek. Over PHE meer in de volgende blogpost. En mocht je willen gaan, lees dan ook deze blogposts op Zilverblauw eens, daar haalden wij veel leuke adresjes vandaan.

English
I'm not sure of it is an advantage, but thanks to all hours spent on Bloglovin', Pinterest and Instagram, I'm never short on ideas. Somebody wants to know what I would like as a birthday gift? Well, here's my wish list! Do I need to buy a present? Great, finally a reason to buy some of that pretty stuff! Who needs an idea for crafting? Just choose! So when my husband and I were planning a nice day trip to celebrate our wedding anniversary, I could easily think of some cities I still wanted to visit. We choose Eindhoven, were we visited Strijp-S, Piet Hein Eeks store and a little part of the city centre. Marieke and Ankie told me about some hotspots and we had a great day. I love cities with a little edge, not too perfect and pretty. I bit of the opposite of Delft city centre were I live. Rotterdam is a great example, and apparently Eindhoven is too. With one difference. All the people we met were so relax and fun. Perhaps the reputation of southern Dutch people makes some sense. Anyway, I could really advise a trip to Eindhoven. Read these blogposts at Zilverblauw before you go, it will reveal all the good places.

Freebies change your life ehh, room

English below

Ook op een hippe Tradeshow zoals Show Up krijg je gratis dingetjes, wat dat betreft is het niet anders dan de Huishoudbeurs. Nou ja, dat is niet helemaal waar, je krijgt minder en mooier. Gelukkig maar, want voor je het weet staat je hele huis op z'n kop. Ik kreeg o.a. een lantaarntje van Jurianne Matter en een folder van Uitgeverij Snor en was minstens een uur de plank boven de eettafel aan het restylen. Tja, ik ben nou eenmaal niet zo snel. Maar mooi werd het wel. Zelfs de kinderen viel het op. Het paardje is uit de kast! Waar is de zeilboot! Kijk, een zeehond! Oog voor detail hebben ze, leuk is dat. Zelf werd ik er ook heel blij van. Twee nieuwe stukjes papier, net iets anders in gebruik genomen dan bedoeld, en met een heel fijn resultaat. Toch inspirerend, dat Show Up.

 
English
I got some Freebies at ShowUp that inspired me to change the shelve in the living room. I framed the cover of the Snor catalogus and made a little vase by putting a glass in my Jurianne Matter lantern. than of course, everything had to switch place for a number of times, until I was finally pleased with the result. The kids liked it too, they kept saying: where did the ship go? The horse left the cabinet! look, a seal! I love their eye for detail. One big happy family, thanks to two pieces of paper and a bit inspiration at ShowUp.

ShowUp 2014

English below
Nooit eerder bezocht ik een Trade Show. Een inkoopbeurs. Of hoe noem je zoiets. Want ja, wat heb je daar als strategisch beleidsanalist te zoeken. Maar, dat ben ik nu niet meer. En aangezien ik hard bezig ben om als zelfstandig ondernemer andere creatieven te gaan helpen hun ambities te bereiken -daarover later meer- leek het me een heel goed idee om eens een kijkje te nemen bij ShowUp.

En dat viel niet tegen. Ik had een ontzettend leuke dag, zag veel inspirerende dingen, leerde leuke mensen kennen, Instagramde er op los en bovenal voerde ik heel veel boeiende leerzame gesprekken. En dan was er ook nog een lekker zonnetje en heerlijke koffie op een mooie locatie. Kortom, topdag!

BoekieBoekie en Uitgeverij Loopvis

First Eet

De krantenkapper en Maartje van der Noort

English
Never before I attended a TradeShow, a retailer convention or whatever you call this. Why would I, as a Strategic Policy Analist? However, since I quit my job to help other creative entrepreneurs achieve their goals as a freelancer, it seemed like a great idea to visit ShowUp, the most progressive Tradeshow in the Netherlands, just to see how things work.

And I wasn't disappointed. I had a great day, saw many inspiring stands, met fun people, I while Instagramming away until my phone battery died and most important, had so many interesting conversations. And then there was sun and great coffee at a beautiful location. What more could a girl wish for?

The story of the perfect bookcase

English below

De perfecte boekenkast voor ons grote-mensen-huis, ik wist maar niet hoe die eruit zag. Niet de simpele Ikea Ivar natuurlijk, dat was iets voor studentenkamers. Dus keek ik eindeloos plaatjes van allerlei designkasten. Hele mooie dingen hoor, echt. En heel duur ook. En toch, als ik hem dan voorstelde tussen het gekke hoekje van onze knalrode bank en  de turquoise Jacobsen Egg chair en tegenover oma's bureautje dan was ik niet meer overtuigd. Uiteindelijk viel het kwartje. Drie eyecatchers in een smal stukje woonkamer is meer dan genoeg. Daartussen past alleen iets wat geen aandacht vraagt. Zoals een witte Billy van Ikea.

Maar ja, wel een beetje saai, een witte Billy. En ook zo geschikt voor studentenkamers. Niks mis met studentenkamers hoor, maar daar woonde ik nogal lang. Dus. Toen Zilverblauw eind 2013 met een nieuwe behanglijn kwam, riep ik nog net geen Eureka! Een Billy met behang aan de binnenkant, dat werd het. En dan moet het snel hè, meteen in de kerstvakantie Billy's halen en behang bestellen. Precies uitzoeken wat de beste plakmethode en dan voor de alleromslachtigste kiezen. En toen, vier jaar nadat we in dit huis trokken, stond daar de perfecte boekenkast. En blij dat ik er mee ben!

English

The perfect bookcase for our family house, I just didn't know how it looked like. Of course it wasn't the simple Ikea Ivar, perfect for dorms perhaps, but not here. I kept looking at pictures of fancy design bookcases. Beautiful ones. Expensive too. And still, when I pictured one standing in between the weird corner of our red couch and the turquoise Jacobsen Egg chair, facing my grandmothers old desk, I just wasn't sure. In the end, it hit me. Three eye-catchers in one small part of the living room is more than enough. The only thing that would look nice there, is something that doesn't draw your eyes to it. Like a white Ikea Billy case.

But hey, that's so boring, isn't it? It would suit a dorm well. Nothing wrong with dorms, I just lived there a little too long. So. When Zilverblauw launched their wallpaper line it hit me. A wallpapered Billy, that was what we needed. And then, of course, I wanted it immediately. So we bought the Billy's, ordered the paper, figured out what the best way was to attach the paper to the Billy's, spent some evenings wallpapering. And then, four years after we moved into this house, we had the perfect bookcase. And I am so happy with it!

No 52-weeks project: Dorine de Vos en Mathilda Stein

English below

Ok. M'n 52-wekenproject in 2013 liep op niets uit. Ik ben gewoon niet in de wieg gelegd voor goede voornemens. Met dat gegeven kan ik best leven. En bovendien, ik kon toch ook niet weten dat ik ziek zou worden? Alleen, die serie prentenboekenposts zijn toevallig wel hartstikke favoriet. Zowel bij mij als bij jullie als ik de statistieken moet geloven. En dus ga ik er gewoon mee door, wanneer mij het uitkomt. Mijn blog mijn regels, toch?

Wanneer ik met de kids naar de bieb ga, zie ik soms mooie boeken die ik graag met jullie wil delen. Zo legde ik 'Juffrouw van Zanten en de zeven rovers' van Mathilda Stein en Dorine de Vos op de stapel boeken om mee naar huis te nemen. Vreemd genoeg kwam ik thuis 'Prinses Pernilla en de reddende ridders'. Ik verdenk een klein jongetje van de grote wisseltruc. Maakt niet uit, ze zijn allebei de moeite waard. En mocht je iets van Dorine de Vos en Juffrouw van Zanten willen zien, kijk dan dit filmpje eens.

Prinses Pernilla is een grappig verhaal over een eigenwijze prinses. Maar het gaat mij natuurlijk om de originele illustraties. Je herkent de stijl van Dorine de Vos misschien wel van de huisstijl van Vila Augustus, waar ze een van de initiatiefneemsters van is. Het is zo'n herkenbare originele stijl, ik val er als een blok voor. De handgeschreven letters, de tekeningen die net kindertekeningen lijken, het lijkt zo makkelijk maar het is zo knap.

En dan de vele grapjes die bij iets betere bestudering in de illustraties te vinden zijn. Ik moest zo lachen om het borduurwerk op het paard z'n dek. Wie bedenkt zoiets? 

English
Ok. So my 52-weeks project in 2013 failed. I'm just not the right person for resolutions like that. I can live with that. And besides, who knew I would get ill. The thing is, I loved these posts. And so did you, as blog stats tell me. So I'm just gonna continue with the series, at the moments I choose. My blog my rules, right?

So this one is about a book by Mathilde Stein and Dorine de Vos. I love Dorine's style, it is so recognizable and original. The hand-written type, the child-like drawings, it all seems so easy but is so skilful. Hope you like it too!

Pocket photo frame

English below
Met twee kleine peutertjes om je heen rol je van het ene grappige moment in het andere. Heb je Daan net geleerd dat Bente één is en hij twee, zegt hij: ‘Is opa Baard dan al drie’? Lukt het Bente niet om over de leuning van de bank te klimmen, geeft Daan haar wel een zetje. Krijgt Bente van Daan een fictief kopje thee met de mededeling: ‘Nog wel een beetje heet hoor!’, gaat Bente blazen. Kortom, ik geniet  me suf. Dat was vorig jaar om deze tijd wel anders. Niet omdat die twee niet net zo lief waren, maar omdat ik enorm kwakkelde met m’n gezondheid. Terwijl ik longontsteking kreeg moest mijn moeder, mijn steun en toeverlaat, geopereerd worden. Ik kon er niet zo voor haar zijn als ik graag wilde, en daar baalde ik enorm van. Maar wel kon ik wat voor haar maken. Ik wist dat ze er tegenop zag en dat er maar één ding was dat haar in dat ziekenhuis zou kunnen opvrolijken, en dat waren natuurlijk haar kleinkinderen. En dus maakte ik een klein fotolijstje wat ze makkelijk mee kon nemen en overal in het zicht kon zetten, om haar door de moeilijke momenten heen te slepen.

Inmiddels gaat het weer goed met ons allemaal, en is oma weer iedere week hier om van de kleinkinderen te genieten. Destijds had ik geen puf om de foto’s hier te plaatsen. Nu gelukkig wel. Dus bij deze. Om me er even aan te herinneren hoe blij ik ben dat we allemaal weer helemaal gezond zijn en van elkaar kunnen genieten.

Papier van Eva&Anne, vintage knoopje van Ingthings, elastiekje van FlyingTiger

English
I’ve two toddlers around who make sure they keep me entertained all the time. When I taught Daan that Bente is one year old and he’s two, he said: ‘And is Grandpa Beard three already?’. When Bente couldn’t climb the couch, he just pushes her. When Daan gives Bente an imagery cup of tea and tells her: ‘It’s still hot’, she starts blowing. They are hilarious and I’m having a great time.  Last year in January I felt so different. I was ill more often than not, and to make it worse my mum ended up in hospital. I couldn’t take care of her like I wanted to and that made me really sad. I knew she was dreading surgery and the only thing that could cheer her up would be her grandkids. Therefore I made a little pocket photoframe to take with her. At the time, I was to tired to make a blogpost. So here it is. To remind me how lucky I am we are all healthy again.

Paper by Eva&Anne, vintage button via Ingthings, elastic cord via Tiger Stores

The brighter the better

English below
Ik hou van kleur, of het nu gaat om kleding, meubels of plaatjes, de kleur moet eraf spatten. Ook als ik iets maak. Maar dat is de ene keer makkelijker dan de andere. Met zeefdrukken? Geen probleem. Stempelen? Ook niet. Maar tekenen en verven? Het resultaat is vaak te mat of te soft vind ik. Dat ligt natuurlijk vooral aan mijn totale gebrek aan techniek. Maar toch. Materialen die mooie intense felle kleuren beloven kan ik vaak maar moeilijk weerstaan.

Een aantal jaar geleden plaatste Anna Denise een filmpje op haar blog over Derwent Inktense Blocks. Het zag er prachtig uit, en ik zette een doos op mijn verlanglijstje. Dit jaar kreeg ik ze, en gisteren speelde ik er even mee. Inderdaad, prachtige kleuren! Wat ik ook heel fijn vind, eenmaal droog is droog en dus weer overschilderbaar zonder dat de kleuren mengen. Ik zou het liefst vanavond weer gaan tekenen!

English 
I love color, as my interior, wardrobe and collection of artwork shows. When I create something, it has to be bright and bold. Sometimes that’s easy ot do, sometimes it’s not. Screen-printing? Easy. Stamping? Easy. However drawing and painting? Somehow the result often is too matte or too soft to my taste. Of course that’s mainly due to my complete lack of technique. But still. Art materials that promise beautiful intense bright colors are hard to resist.

So when Anna Denise showed Derwent Inktense Blocks in a video on her blog, I had to put them on my wishlist. This year I received them as a birthday gift. And yesterday I played with it a little. Bright colors indeed! And what I also love about them is when they dry, they ar permanent. Which means you can paint another layer on top which won’t blend with the layer below. I would’t mind using them again tonight