Knutselaandrang

Weet je waar ik ook acuut aandrang om te knutselen van krijg? Van nieuwe knutselspulletjes. Ik loer ook graag naar fijne knutselspulletjes, vooral op internet. En geloof me, ik heb al best veel knutselspulletjes. Dus ik mag van mezelf niks kopen op knutselgebied. Maar stempelbenodigheden zijn een uitzondering. Want stempels maak ik als cadeautjes en dan moet je wel goed materiaal in huis hebben, nietwaar?

Al heel lang aasde ik op een fijn gutsje, waarmee ik nog gedetailleerder zou kunnen gutsen dan ik nu doe met mijn Speedball-gutsensetje. Voor zo ver ik wist was Stampeaz de enige webshop die zulke gutsjes verkocht, omdat zij de laatste paar Staedler-gutsen opkochten voordat die uit de handel werden gehaald. Af en toe verschijnt er eentje in de shop, maar ik greep tot nog toe altijd mis.

Toen las ik op Stampij over Pfeil-gutsen, die eigenlijk bedoeld zijn voor houtsnijden maar ook prima zouden werken in rubber. Die moest ik hebben! Maar ze waren nogal prijzig en dus kocht ik niks. Totdat manlief en ik een weekendje Arnhem boekten. En in Arnhem zit Baptist, dat is een soort houtbewerkersparadijs. Dus moest en zou ik daar die guts halen, dat scheelde immers verzendkosten en ik had hem heus echt nodig. Om een lang verhaal kort te maken, ik legde m’n verhaal uit aan de meneer in de Baptist-winkel, liet hem mijn gutsje zien waarna hij me niet echt serieus meer nam maar wel het dunste v-gutsje wat ze verkochten voor me opzocht en tadaa, nu heb ik dus een 1mm v-guts. Niet van Pfeil overigens, maar van Flexcut, dat volgens meneer-de-expert door het dunnere ijzer beter geschikt is voor rubber.

Natuurlijk moest ik daar wat mee maken. En dat werd deze struisvogel, die ik ooit tekende voor m’n zeefdrukles als onderdeel van een ‘Vreemde Vogels’-print. Ik tekende er iets meer details in zodat ik goed m’n nieuwe aanwinst kon testen. Dat was nog even wennen, zo’n nieuw gutsje. Voor dunne lijntjes, die echt niet met m’n ‘oude’guts kunnen, is hij perfect, maar voor de rest pak ik toch liever die oude. Misschien is het een kwestie van wennen, ik weet niet. Ik ben er hoe dan ook blij mee.

En ook met het resultaat. Ik was dit al zo lang van plan, maar ik had blijkbaar de motivernede werking van nieuwe knutselspulletjes nodig om het ook echt te gaan maken. Ik stempelde er mee in een oud Japans boekje. Daar heb ik een hele stapel van, maar da’s een verhaal voor een volgende keer.

Nu ben ik wel benieuwd, waar krijgen jullie knutselkriebels van?