Serial Focus and Give-Away Winner

Ik heb te veel hobbies. Of te weinig tijd. Dat wisten jullie al. Soms wou ik dat ik mezelf kon klonen, maar tot dat mogelijk is probeer ik Keuzes te maken. En te Focussen. Alleen ben ik ten eerste niet goed in Keuzes en Focussen en ten tweede vind ik het een beetje overdreven serieus om zo met je vrije tijd om te gaan. Maar goed, ik moet wat vooral omdat ik óók niet goed ben de dingen ‘een beetje’ doen. Nee, het moet meteen goed, er moet van alles aangeschaft worden, ik wil erover lezen en schrijven en praten.

Onbewust heb ik daar een oplossing voor gevonden. Ik doe dingen in fases. Dat realiseerde ik me vandaag opeens. Dan word je oud hé, als je terug kan gaan kijken en patronen gaat zien. Zo kon ik me in m’n pubertijd niet voorstellen dat er ooit een dag voorbij zou gaan zonder naar een van m’n favoriete bands te luisteren. Totdat ik ging studeren en zo opgeslokt werd door de studentenpolitiek dat de cd’s onder een laag stof verdwenen. Tijdens m’n afstuderen las ik dag en nacht. Ik schreef recensies, discussieerde op fora en dacht, ‘er gaat vast nooit meer een dag voorbij waarop ik geen boek lees’. Totdat ik de wereld van het bloggen ontdekte, die het creatieve vuurtje bij me aanwakkerde en de boeken de kast bijna niet meer uitkwamen. Wat zal de volgende fase zijn?

Je zou het seriële focus kunnen noemen. Nu ik het zo schrijf klinkt het eigenlijk best goed. Misschien wel net zo hip als Seriele Monogamie. Ik zou er een artikel over kunnen schrijven voor een lifestyle magazine.

Alleen zo bevredigend is het helemaal niet, want natuurlijk steken al die andere interesses te pas en te onpas hun kop op, vooral op de meest drukke momenten. Zo heeft de vraag van Marlous naar mijn vijf favoriete boeken het leesvuurtje opnieuw ontstoken, en al jullie comments bij de give-away hebben dat vuurtje enorm aangewakkerd. Heerlijk, echt waar, maar weet misschien ook een van jullie waar ik me kan laten klonen?

P.S: De give-away is gewonnen door Marrit, gefeliciteerd! Dat vind ik stiekem wel heel leuk omdat wij samen op de middelbare school zaten waar over schreef. Dat boek moet ik dus maar persoonlijk gaan langsbrengen denk ik.

I have too many hobbies or too little time, like you know already. Sometimes I wish I could clone myself, but since that’s not possible yet I’ll just try to make Choices. And Focus. The thing is, I’m not good in making choices and focus, and besides, I think it’s way to serious to deal with hobbies like this. But hey, I’m not good in keeping things small either, so what can I do? When I’ve a new hobby, I have to buy lots of stuff, read about it, write about it, talk about it and so on.

Unintentionally I found a solution. I do things in phases. That’s what I realised today. Apparently I’m at an age now from where I can look back and see patterns. As a teenager, I couldn’t image a day without my favourite music. But then I went to university and suddenly it was all about politics. And when I was graduating, I did nothing but reading. I wrote reviews, discussed things at fora and never thought a day would pass without reading a book. Until I met the bloggers world and my creative side was awaken. What will be next?

Now I write about it actually sounds good. Serial Focus. Just as trendy as Serial Monogamy. I should write an article about it for a lifestyle magazine. But the thing is, it’s no real solution. Because forgotten hobbies tend to come back at the most busy moments. When Marlous asked for my five favourite books, I knew an smouldering fire was reignited, and all the comments on my give away poked it up even more. Don’t get me wrong, I’m glad it did, but does anyone knows where I can clone myself?

P:S: Marrit has won the give-away, congratulations!

A sheep with Band-Aid

English below:
Een schaap met een pleister, een vis met trui aan? Hartstikke logisch toch? Wel als je een jaar of zeven bent! Twee weken geleden bezocht ik de tentoonstelling met het werk van fotografe Dominique Panhuysen in het CBKAmsterdam-Oost. De creaties van haar zoon Boris, die op een aantal fotokaarten te zien waren, toverden een glimlach op mijn gezicht. Ontroerend, zo’n knuffel met een pleister op z’n koppie. Er lag ook een boek met nog veel meer foto’s van Bordisdingen en zo met z’n allen bij elkaar was het een prachtige collectie, die me wel een beetje deed denken aan de Jaszakschatten van Muswerk en T-A-K. Ook zo’n ontroerende verzameling kindertrofeeën. Jammer dat ik dat boek nergens online kon vinden, anders had ik een linkje geplaatst. 

English:
A sheep with Band-Aid or a fish wearing a cardigan? Of course! Not so weird when you are seven or so! Two weeks ago I paid a visit to the exhibition with work by photographer Dominque Panhuysen in CBK Amsterdam-Oost. The creations by her son Boris, of which she made photocards, put a smile on my face. Touching, a softie with a blister on its cute little head. In a book even more creations by Boris where collected, and all together the effect was even stronger. It reminded me a little of the ‘Jaszakschatten’ by MUSwerk and T-A-K, another great collection of kids’ trophies. I wish I could find the book online, so I could share a link.

Young Adult literature (and give away)

English below
Een boekenmeisje was ik. Elke woensdagmiddag fietste ik naar de bieb, met mijn vriendje Jeroen. Soms dezelfde middag nog een keer. Ik verslond boeken. In groep acht en de brugklas las ik alles van Lemniscaat. Thea Beckman, Jan Terlouw, vast bij velen van jullie bekend. Maar toen ik die allemaal gelezen had wist ik het even niet meer. Op school begonnen we met de volwassen boeken, en het eerste wat ik las 'Het Bittere kruid' van Marga Minco. Geen idee waarom scholen dat een goede introductie vinden in de volwassen literatuur, misschien omdat het zo dun is? Ik kon er als 14-jarige in
ieder geval niks mee. Gelukkig vond ik via de boeken van o.a. Ronald Giphart en Joost Zwagerman, die toen populair waren, mijn weg naar de volwassen literatuur en uiteindelijk ging ik zelfs Nederlands studeren. Maar andere leeftijdgenoten zag ik hun plezier in lezen kwijtraken en sommigen waren definitef lezer-af. Dat heb ik altijd zo zonde gevonden!

Een aantal jaar geleden ontdekte ik dat ze in Amerika een heel genre gewijd hebben aan het overbruggen van het gat tussen jeugd- en volwassenliteratuur. Young Adult Literature noemen ze het. Had ík dat op m’n veertiende maar gehad. Via het label ‘YA Lit’ ontdekte ik fantastische boeken van schrijvers van allerlei nationaliteiten en al jaren is het m’n favoriete genre. Nog steeds lees ik bijna alleen maar Young Adult Literature. Gelukkig is er in de bibliotheek in mijn woonplaats een hele afdeling aan gewijd. Misschien hebben tegenwoordig alle bibliotheken dit, maar ik vind het heel bijzonder!
Ook Marlous van Oh Marie vertelde ik over mijn passie voor ‘YA Lit’, en zij vroeg me om een blog voor haar te schrijven over mijn vijf favoriete titels. Wat een feest was dat! Je leest het hier. Heerlijk om weer even opnieuw in die boeken te duiken. En wat moeilijk om leuke foto’s te maken bij zo’n blogpost. Maar het allermoeilijkst was misschien nog wel om een keuze te maken uit al m’n favoriete boeken, ik heb minimaal nog een blogpost nodig om het lijstje kompleet te maken.

Ben je nieuwsgierig geworden naar het genre? Dan kan ik je wel een tip geven. Als er een schrijver is die het genre beheerst is het John Green wel. Lees een boek van hem en je weet wat het is. Het enige nadeel is misschien dat je de lat meteen wel hoog legt voor alles wat je daarna zult lezen. Zijn laatste boek, ‘Weeffout in de sterren’, is prachtig. Ik geef ik hier mijn nederlandstalige exemplaar weg. Omdat ik de liefde voor zijn boeken graag verder verspreid –en ook een beetje omdat er binnenkort een prachtige box met al zijn engelstalige boeken uitkomt, die ik zeker ga kopen! Laat een berichtje achter als je wilt winnen. Ik hoor graag van je welk boek of welk genre jouw favoriet is. Eind volgende week trek ik een winnaar!

English

I was a little book girl. Every wednesday after school, I went to the library with my best friend, sometimes twice at the same day. But when I grew older, and I had read every book in the childrens book section, I didn’t know what to read next. At school we started with adult literature, but I didn’t like the titles they suggested and I started loosing my interest in reading. Luckily, I found my way back via the books of some young Dutch writers, who wrote about student life and such. But I know that many others never started reading again and I’ve always thought school really failed there.

I was surpirsed to find out a couple of years ago that in the USA there is a whole genre that aims at building a bridge between kids and adult literature, which is called ‘young adult literature’. It opened the door for me to many interesting authors of different nationalities, and everytime I found a new favorite I couldn’t help thinking 'Where were books like this when I was fourteen?’

When Marlous of Oh Marie was here for the photoshoot, I told her about my passion and she asked me to write a blogpost on my favorite five titles. You can read it here. I loved writing this post, I was great to dive in these books again. I found it dificult to take nice pictures to add to the post, and even harder to make a selection of my favourites.
I think I need another blogpost to complete the list!

If I made you curious for the genre and you are looking for an author to start with, John Green is your man. He’s the master of the genre and I love all of his books. Just pick one and read it! If you can read Dutch, I’m giving away my Dutch copy of his latest book. Just tell me about your favorite book or genre in the comments!

Opening KeK Coffee and Concept store

Van een goede kop koffie in een inspirerende omgeving word ik superblij. Net als van mooie spullen gemaakt door creatieve mensen. Dus toen ik hoorde dat er een nieuwe zaak geopend werd in Delft die beide dingen ging combineren, maakte mijn hart een sprongetje!

Inmiddels ben ik er een paar keer bij KeK geweest, om een koffie te drinken, een broodje te eten, rond te kijken, en ik was bij de officiële en o zo gezellige opening. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik onder de indruk ben. Van de heerlijke koffie en broodjes, maar meer nog van de look en feel van de hele zaak. Pure, ongepolijste materialen zorgen voor een industriële maar toch warme sfeer.

Eigenaresse Leonie is een multitalent. Ze heeft de zaak eigenhandig verbouwd, ingericht en gestyled. Ze timmerde zelf de houten planken tegen de muren, zocht bijzondere meubels uit en selecteerde originele producten die ze op een bijzondere manier door de zaak heen presenteert. Je vind hier o.a. producten van Windstilte en Majorieknit. Wat een aanwinst in Delft!

English: Good coffee and an inspiring environment make me super happy, just like beautiful products made by creative people. So my heart jumped when I heard a new concept store and coffee bar would open in Delft.

I've visited KeK several times now and I am amazed. Not only by the great coffee and sandwiches, but mostly by the look and feel of the whole place. Especially since the talented young owner Leonie reconstucted, decorated and styled the whole place on her own. She used pure and raw materials, which resulted in a warm and industrial place. She also selected a wonderful products from designers like Windstilte and Majorieknit which she shows in an original way. I can only recommend it!

I'll be famous!

Screenshot of Oh Marie, photo's by Danique van Kesteren

English below 

Zou jij het leuk vinden om aan het nieuwe nummer van Oh Marie mee te werken? vroeg Marlous mij in een DM op Twitter. Leuk? Dat is nogal een understatement. Een eer vond ik het. En nu sta ik er dus in, of eigelijk ons huis dus, met een prachtig artikel dat me echt wist te raken omdat het voelt als een eerbetoon aan m'n oma en daarmee als een dierbaar cadeautje. Maar misschien is dat niet zo gek van iemand die haar magazine naar haar oma vernoemde. Lees het hier, vanaf pagina 18.

Picture taken from Oh Marie.nl, photo by Danique van Kesteren

Al jaren volg ik Planet Fur, het blog van Marlous. Het is zo grappig, er staan prachtige vrolijke foto's op en iedere keer verbaas ik me weer hoe Marlous van iets kleins zo'n leuke blogpost weet te maken. Zit ik weer achter m'n computer te grijnzen. Ziet er niet uit.
En nu, een jaar alweer, is er een magazine van haar hand, dat zo ongeveer alles wat ik leuk vind als onderwerp heeft. Interieur, DIY's, vintage, prachtige foto's...oja, en fotografietips, daar zou ik wel een heel boek van kunnen gebruiken. Er werken altijd hele creatieve en getalenteerde mensen aan mee, dus werd ik ook wel een beetje zenuwachtig van dat berichtje. Maar natuurlijk zei ik meteen ja.

Ik was heel benieuwd hoe zo'n fotoshoot in z'n werk zou gaan, want nooit eerder was er iemand gek genoeg om ons huis te willen fotograferen. Behalve ikzelf dan hé. Ter voorbereiding stuurde ik manlief en kindjes een dag naar de dierentuin zodat ik uitgebreid kon opruimen. Want nee, zo ziet ons huis er niet altijd uit. Bewijs? Kijk hier maar. En toen kwamen Marlous en fotografe Danique langs en werd het een superleuke dag. Het blijft bijzonder hoe mensen die je niet of nauwelijks kent  zo vertrouwd kunnen voelen. Dat is dus waarom social media Social media heet.

Voor wie er geen genoeg van krijgt, er is ook nog een blogpost met nog meer prachtige foto's die Danique van ons huis maakte, en op Instagram staan een heleboel foto's die ik zelf vlak na de shot maakte.

English
"Would you like to participate in the new issue of Oh Marie?" wrote Marlous in a DM. Like? That's an understatement I thought. It would be an honor. And now our house is featured in the latest issue, in a beautiful article that feels like a tribute to my grandma and therefore is a great gift. Which perhaps isn't that surprising from an editor who named her own magazine after het grandma. Read it here starting from page 18 in Dutch and with an English translation of the whole article on page 23.